Τεχνικές του Πολυμερικού Πηλού
“Μακραμέ”
Μακραμέ ονομάζεται η τεχνική κατασκευής κοσμημάτων (αλλά και πολλών άλλων αντικειμένων), κατά την οποία χρησιμοποιούμε μία σειρά καλλιτεχνικών δεσιμάτων (κόμπους), ώστε να δημιουργηθεί ένα διακοσμητικό μοτίβο. Στις μέρες μας τα αξεσουάρ από μακραμέ είναι πολύ δημοφιλή. Τα υλικά τα οποία χρησιμοποιούνται είναι σπάγκοι, νήματα σε διάφορες διαμέτρους και χρώματα, δέρματα και πολλά άλλα, ενώ ταυτόχρονα συμπληρώνονται και με διάφορα διακοσμητικά, χάντρες πέτρες κ.ά.
“Μιλεφιόρι”:
Η λέξη Μιλεφιόρι είναι Ιταλική και σημαίνει “χίλια λουλούδια”. Πρόκειται ταυτόχρονα για όρο της τεχνικής του φυσητού γυαλιού, με την οποία παράγονται ξεχωριστά διακοσμητικά σχέδια πάνω σε γυαλί. Αυτά τα σχέδια γίνονται από το λιώσιμο πολλών και μεγάλων γυάλινων πολύχρωμων ράβδων, οι οποίες στη συνέχεια τεμαχίζονται σε φέτες και δημιουργούν λεπτομερή σχέδια λουλουδιών. Σήμερα η τεχνική αυτή είναι πολύ δημοφιλής μεταξύ των καλλιτεχνών οι οποίοι χρησιμοποιούν πολυμερικό πηλό, ειδικότερα για την δημιουργία κοσμημάτων. Κι αυτό διότι ο πολυμερικός πηλός είναι πολύ πιο εύκαμπτος και ευκολότερος στο να δημιουργηθούν τα σχέδια απ’ότι το γυαλί. Με την τεχνική αυτή όμως εκτός από λουλούδια δημιουργούνται και χιλιάδες άλλα σχέδια, αφηρημένα ή γεωμετρικά.
“Μοκούμε”:
Είναι μία τεχνική που επινοήθηκε από Ιάπωνες μεταλλουργούς τον 17ο αιώνα. Τη χρησιμοποιούσαν για να κατασκευάζουν διακοσμημένες λαβές και θήκες σπαθιών, για τους πολεμιστές samurai.
Μοκούμε σημαίνει “νερά ακατέργαστου ξύλου” και είναι ακριβώς αυτή η όψη που δίνει αυτή η τεχνική επεξεργασίας στην επιφάνεια του μετάλλου. Με τα χρόνια η χρήση της τεχνικής αυτής επεκτάθηκε και στην κατασκευή διακοσμητικών αντικειμένων και κοσμημάτων.
Για να κατασκευαστεί ένα αντικείμενο Μοκούμε, γίνεται συγκόλληση διαφορετικών χρωμάτων φύλλων μετάλλου (το ένα πάνω στο άλλο). Αφού συγκολληθούν με κατάλληλο τρόπο και σφυρηλατηθούν μαζί, σχηματίζουν επιφανειακά, τα “νερά του ξύλου”.
“Σκίνερ”:
Η “ανάμειξη” Σκίνερ είναι μία πολύ δημοφιλής τεχνική μεταξύ των καλλιτεχνών του πολυμερικού πηλού και παρουσιάστηκε από την Τζούντιθ Σκίνερ. Πρόκειται για την δημιουργία ενός φύλλου πηλού, αλλά με την ομαλή και χωρίς ραφές, ένωση δύο ή περισσοτέρων χρωμάτων πολυμερικού πηλού, με τη χρήση μιας μηχανής ζυμαρικών.
“Μπρέϊν”:
Η τεχνική Brain συνδυάζει την τεχνική Skinner, δηλαδή την ομαλή και χωρίς ραφές ανάμειξη διαφορετικών χρωμάτων πολυμερικού πηλού σε ένα φύλλο, αλλά ταυτόχρονα με μία διαφορετική επεξεργασία στο τέλος της διαδικασίας, κατά το δίπλωμα των φύλλων, ώστε τα σχέδια που βγαίνουν τελικά, να μοιάζουν με τον ανθρώπινο εγκέφαλο, γι’αυτό το λόγο άλλωστε έχει πάρει και το συγκεκριμένο όνομα.